baba bu dünyada kimlik demektir.

sorgular onun adıyla sorulur.

kayıtlar onun adıyla düşülür.

hüviyetler onun adıyla mühürlenir.



ama oğul da sürekliliktir.



ama.kim bilir.

belki de baba bu dünyadaki hüviyeti temsil etse de,

kimliğin muhakkaklığı hiç olmazsa teorik olarak

sadece ve sadece annede saklı bulunduğundan

ve onun da tek sırdaşı Allah olduğundan .

bu dünyanın bittiği yerde,

ruh Rabbine dönerken ve beden toprağa verilirken,

oğul artık babasının değil annesinin ismiyle nida edilmektedir.



ve bu çok manalı bir şeydir...





Nazan Bekiroğlu / Cümle Kapısı-babalar ve oğullar...