sitemim var ey koca çınar...








tren rayı manzaralı tahtıma kurulmuşum yine...

kentin olanca hareketliliğine karşın,bende olanca bi sükunet hakim.

hala altında gölgelendiğim gökyüzünün acemisiyim

ve bahar güneşi hala çarpıyor beni :)


bütün püf noktalarını bildiğimi sandığım hayat beni püf noktamdan vuruyor :



meğer yüreğinin yettiği yere ellerinin yetmemesi

derin bi ıstırabın zifirine hapsedebiliyormuş bazen

günün günlük güneşliğine aldırış etmeksizin insanı !!!

2 yorum:

Adsız dedi ki...

şuan merak içerisindeyim :S
bu yazıya dönücem tekrar...

hayrolsun inşallah :)

kent yalnızı dedi ki...

hayırdır bebeğim merak etme...

sadece bi melankoli vaktinin
-gece gibi- maddeyi ve manayı olduklarından daha devasa aksettirmesinden ibaret ;)

hele de bunu kelimelere taşıtmak isteyince epeyce yorgun ve kırık dökük görünmeleri normal...

yani her şey yolunda,sıradan ve sıradışı :D

Yorum Gönder