Dost bildiğim! Kelimeler öylesine kifayetsiz ve bir o kadar derbeder ki şu an…

Sen öyle yüce bir “hikmet”le in’am edildin ki bu bî-çareye;

Her vesileyle de buna şahitlik edercesine,

İhtiyacım olduğu şekilde yeniden ve yeniden inzal ediliyorsun ömrüme…

Herkes sevdiğinin elinden tutar ya, sen yüreğimden tutuyosun ya leyli…

nasıl mı ?

Bana bi not gönderiyosun mesela ;)

Tam da kelimelere dökemeyecek olmama rağmen anlatacak bişeylerim olduğu ve sorgulamadan yalnızca sessizliğimi dinliycek birini aradığımda

Tam da gerçeklerin(!) tükettiği sabrımı bir hayalle takviyeye ihtiyaç duyduğum anda

Ağzımdaki buruk tadı çocukça bir arzuyla bi elma şekerinin verdiği hazda kaybetmenin planlarını kurduğumda haylazca

Ve buğulu bi moral alışverişi vakti bi parçacık moralin yüreğimin camına bırakacağı buğuya “seni seviyorum” yazmayı hayal ettiğimde tam da

bi rüyanın veya bi avuç hülyanın peşine düşmenin eşiğine geldiğim zamanda,

Saatim bile ısrarla yolculuğu göstermiş ve sade bir gidişle değil kapıyı çarparak gitmenin o isyankâr arzusu duygularımı sardığında

Gözlerim tüm isyanıma ve kararlılığıma rağmen belli belirsiz ıslanmak istediğinde yaşlarla

Ve gözyaşlarıma bahane olsun diye kuvvetli bir rüzgârın yolunu gözlediğim anda

Gün ışığı kentime karşı perdelerini çekmiş, yatağımın kenarından gün doğmadığında

Kapılara ve telefonlara, bana ulaşabilecek her şeyi engellemek istercesine küstüğümde

Tam da yapayalnız kalmanın melal denizi çaresizliği coğrafyamı kuşattığında işte

Bi not gönderiyosun tüm bu duygularımı, arzularımı ve beklentilerimi karşılayacak şekilde…
….
….
Biliyorum dostum ordasın
Bil ki ben de “yüreğinde ne varsa olduğu gibi aktarman için” her zaman buradayım…
Mahzun olma ,”(Uğruna dost olduğumuz dostumuz) Allah da bizimle…“